Pıtırcık var, duygusal şebek.

Geçen yazı da bahsettiğim kişilik onun kendi ismini kullanmak istemiyorum onun adı pıtırcık olsun.

Heh işte pıtırcıkla o günden sonra bayağı konuştuk.

Yine gecenin bilmem kaçı uyumamışım mesaj attı.

Bayağı uzun bi mesajdı.
 "Kübra sen hiç sahip olmadığın bi şeyi kaybetme korkusu yaşadın mı vıdı vıdı dıdı dıdı."

"haha ilahi sen gece gece güldürdün yahu insan sahip olmadığı şeyi nasıl kaybetsin şakacı ehiehi." dedim.

(konuyu saptırmaya çalışıyorum)

"Ben artık dayanamıyorum ne dersin bilmiyorum ama böyle arkadaşça konuşmak istemiyorum. Biz neyiz" falan diye zırvalamaya başladı.
Benim etekler tutuştu "böyle arkadaş olarak iyiyiz yani bence" diyemem tabi.
Sevgili olmak istemiyorum. Üzülsün de istemiyorum ama ot desen üzülüyor bok desen yine üzülüyor.

Bak pıtırcık daha yeni tanıştık ben sana karşı bi şeyler hissetmek istiyorum ama olmuyor yani dedim, demez olaydım.

Yine bi duygusallık "peki sen bilirsin ben hatalıyım cart da curt."

Şimdi diyeceksiniz ki "e yavrucuğum sen değil midin sevgili istiyoruum çoh yalnızım diye başımızın etini kemiren ?"

Evet bendim ama pıtırcıkla tarzlarımız hiç uyuşmuyor.

Çok duygusal. Sürekli vıç vıç konuşalım istiyor.

Ben peşinden koşmadığım, kolay elde ettiğim adama bağlanamıyorum.

Olay sanırım bundan ibaret.

Şey bu ara da ben başka birinden azıcık hoşlanıyorum. Belki bunun azıcık etkisi olmuş olabilir pıtırcık konusunda.

öhhöm neysee ben kaçtım bi ara girip onu da anlatacağımm :)