Salağım ben, kabul. :)

Bahsettiğim yerde çalıştım 2 gün.
Anneler günü diye baya yoğundu. Baya baya yoğundu hem dee.
Cumartesi günü özellikle çok çok fazla yoğundu.
9 da iş başı yaptım 8 buçağa kadar hiç oturmadım.
8 buçukta çıktık.
Çalıştığım yer Orkun'nun tiyatrosuna yakındı.
İlk kazandığım parayla onun sevdiği çikolatadan alıp ve tiyatrosuna gidip sürpriz yapacaktım.
Neyse çıktım işten çikolatamı aldım tiyatroya yaklaştım (yaklaştığımı sandım) mesaj attım Orkun ben tiyatronun kapısındayım çık görüşelim diye.
Ama beynim o kadar durmuş ki tiyatronun çevresinde bile değilmişim.
Yarım saat Heykel'de döndüm durdum tiyatroyu bulabilmek için.
Bildiğim yeri bulamıyorum
Tabi bu arada Orkun beni tiyatronun kapısında bekliyor.
Yanımda bi arkadaşım da vardı. O da benim gibi bütün gün çalıştı.
Bi de üstüne yarım saat tiyatroyu arayınca haliyle sinirlendi.
Daha fazla sinirlenmesin diye bi yerde durduk Orkun'a bulunduğumuz yeri söyledik o yanımıza geldi.
Tiyatro'yu bulamadığımı falan anlattım.
Tepkisi şu oldu 'Sen içtin mi çalıştın mı canım ?'
Salak gibiydim ya da pardon salaktım.
Çok hem de.
Neyse anlayışla karşılamıştır eminim :)
Yanındayken içimden 'ben bu çocuğu ne kadar da çok özlemişim ' dedim.
Özlediğimi yanıma gelince fark ettim.
Sevgili değiliz öyle gibi davranıyor ama değiliz.
Olalım istiyorum. Hem de çok istiyorum.
Ondan hoşlanmaya başladımmm
Ve onun hayatımda olmasından mutluyum.. :)